Nesneden Özneye: Türk Romanına Toprak Temelli Ekoeleştirel Bir Yaklaşım; Tanzimat Dönemi’nden günümüze Türk romanında toprak kavramının değişen anlamını, değerini ve temsil biçimlerini mercek altına alan kapsamlı bir inceleme sunuyor. Ekoeleştiri ve “toprak etiği”nin rehberliğinde Ahmet Mithad Efendi’den Yakup Kadri Karaosmanoğlu’na, Halide Edip Adıvar’dan Yaşar Kemal’e, Tahsin Yücel’den Buket Uzuner’e Türk edebiyatında önemli bir yer edinen yazarlar ve romanları aracılığıyla toprağa atfedilen değerlerin değişimini adım adım takip ediyor. Bu kitapta toprak ekseninde; modernleşme ile bahçeler, tarım reformu ile gökdelen kültürü, arsa rantı ile gecekondulaşma gibi konular, dönemin sosyoekonomik ve politik bağlamlarıyla birlikte geniş bir çerçevede ele alınıyor. Böylece toprak, kimi zaman geçim kaynağı, kimi zaman uğruna can verilen kutsal bir yurt, kimi zaman da yeni kültürel kodların filizlendiği bir mekân olarak yeniden anlam kazanıyor.
İnsan topluluğunun en rafine üretimlerinden olan edebiyat, bu kitap kapsamında Türk edebiyatı, fatihlikten sade bir vatandaşlığa giden yolun acaba neresindedir? Türk romanında toprağın görünümleri nelerdir? Toprağa dair metaforlar toprağı ve insanı nasıl etkiler? Toprak bir mülk, bir yuva, vatan ya da üzerine ev yapılabilecek bir arsa mıdır? Toprakla, kadim anlayışın eşitlikçi ufkuna yeniden uzanan bir bağ kurabilmek mümkün müdür? Bu kitap tüm bu soruların izini sürerek toprakla kadim bir bağın uyanışının tarihsel, kültürel ve ekonomik serüvenine ışık tutuyor.
