En nihayetinde “Göç, Mekân, Cinsiyet” alt başlığını taşıyan bu kitabın seslendirdiği çok sesli repertuvar, gündelik hayattaki kimlik kovuklarıyla konuşuyor. Toplumsal aktörleri içine girdiği andan itibaren kuşatan, hiçbir ek söze ihtiyaç duymadan onu kestirme biçimde tanımlayan, kişiyi bir düşünsel mahalleye yerleştirip ezberlerini önüne koyan, dışarıdan ona giydirilen bu kıyafetin ne kadar yakıştığından bahisle gerçeklik evrenini belirleyen, bu vesileyle hakikat ile arasındaki ilişkileri düzenleyen “konforlu” kovuklar… Bu kültürel kovukları kırmak, dışına çıkmak, diyalog ve iletişimi referans alan makul bir kamusal alanı inşa etmek, ancak bu kovukların zaviyesine sığmayan bir toplumsal gerçekliği işaret etmekle olur.
Umarım bu kitaptaki çalışmalar bir nebze de olsa bunu başarabilmişlerdir.
