Hele siz bahar gelince görecektiniz bu cennet köşelerini!
Her taraftan pınarlar akar; otlar, bahara kavuşmanın verdiği neşeyle yeşerip kabarır; beyaz, kırmızı, pembe, mor çiçekler yüzlerini yalayan rüzgârda salınır; çalı diplerinde boy veren sümbüller, üzeri nemli dağ menekşeleri, uçurumda açan yaban nergisleri varlığını iyice belli ederdi. Kurudu sanılan ağaçlar dal uçlarından baharı selamlayarak dirilir; kış boyunca ortalıkta görünmeyen böcekler vızıldamaya, kuşlar ayrı bir neşeyle ötüşmeye başlardı.
Göçebe hayatının verdiği bütün sıkıntılara rağmen bu dağların eteklerinde ve yamaçlarında insanı büyüleyen çok şey vardı.
