Sevgili eşimin ani vefatından sonra kalakaldığım yalnızlıkla beraber, hayata tutunabilmenin yolunun yeni projelerimi kitap haline dönüştürmekle mümkün olduğuna kanaat getirdim. Son kitabımı da karalayıp, noktayı koymuştum. Birkaç gün hiçbir şey ile uğraşmadan dinlendikten sonra, vakit geçmez olmuştu. Artık yeni bir proje için çalışmaya başlamam gerekiyordu.
Bir arkadaşımın bana bahsetmiş olduğu, gerçek yaşanmışlıklara dayanan hayat hikâyesi tam da İstanbul Sözleşmesi’nden ülke olarak çıktığımız günlerde bana ilham verdi. Ailemin de teşvikiyle kitabı yazmaya koyuldum.
Hepinize iyi okumalar dilerim. Saygılarımla.
—Erol Yıldız
