Ne etsem berabere bitmedi o yılgın maç,
Herkes bende kalanı küçük bir sıyrık sanır.
Sen aklıma düştükçe içim nasıl izdiham,
Terk edilmiş bir evin ilk günü kadar ağır.
Düşman ki kırdan gelir, bir ikon kadar yalnız,
Şehrin gerdanı için demet demet nergisle,
Kaç uyuşuk baharın yorduğu solgun evler,
Yılışarak gerinir toz kaldırır sessizce…
