Gündelik yaşamın hayhuyundan, dünyanın gürültüsünden Alplere kaçan ve kendini, kendi gerçeğini tabiatın büyük hiçliğinde ilk kez çıplak gözlerle gören birinin keşif günlüğüdür Obermann. Romantik edebiyatın kurucu metinlerinden Obermann (1804) bir dizi mektuptan oluşur. Dünyada yerini bulamamışlar, mutluluk arzusunu yitirmişler, arafta kalmışlar için bir buluşma noktası.
“Senancour benim! Doğadan ilham alan hayale dalış. Sanırım hastaydı. Ne de olsa doğanın en basit olgularına böylesine kendini kaptırmak için zayıf düşmek gerekir.” Proust
“Obermann, bu muazzam devrin en sıradışı ruhlarından biri.” Balzac
“Obermann kayıtsız, hareketsiz, bunalmış, kendi içine dalmış, yıldırımsız yere çakılmıştır… ruhların acı çeken çoğunluğunun kitabıdır; orada olan yıkıcı bir hikâye, gizemli ve tamamlanmamış bir şiirdir.” Sainte-Beuve
