boşuna çırpındığım... heder olduğum bunca
şeye kederim boşuna. bileydim vücud ısımın
şahidi olduğunu hayâ dilimin sözlerimin
kılıçtan keskin.. ezberledim geçişimi o çorak
toprağa.. suları vurmazdım böyle hesapsız
köprüleri kıl çadırlarla örtmezdim. şimdi su
tabirleri okuyorum durmadan dostlarıma.
rüzgârın kederli sesini. oysa biliyordum buraya
kadardı herkesin düğün çadırında söylediği sözleri.
