lekelerden ve lanetlerden bir kemirgen
gibi çıktığım vakitler ayırdım gövdemi
çürüyen zamana. hızla geçtim
demirin soğuğundan sakınanları.
her şey yaralı bir zamana akarken kim
söyleyebilir çıraların beyhûde söndüğünü.
bu son düğümün herkese atıldığını
herkese yağdığını bu son yağmurun.
ateşin üşüdüğünü suyun acıdığını..
rastladım bir akşamüstü herkese
herkes nasıl yalnız! okudum risâlesini
şeyhimin sırtını döndü herkes kalbine
anladım
ah herkese döndüm yüzümü ağladım.
