Béla Tarr'ın 2011 yılında Torino Atı ile yönetmenlik kariyerine nokta koymasından kısa bir süre sonra bu metni kaleme alan Rancière yönetmenin filmlerine ve sinema anlayışına derinlikli bir yorum getiriyor. Rancière'in müstesna gözlem ve yorumlama gücünün edebî bir anlatımla buluştuğu bu metin okuru hem Béla Tarr filmlerindeki pek çok ayrıntıya hem de yönetmenin filmografisine yeni bir gözle bakmaya davet ediyor.
"Ertesi zaman artık hiçbir şeye inanmayanların tekdüze ve hırçın zamanı değildir. Bu inancın −hayat onu diri tuttuğu sürece− boy ölçüştüğü saf maddi olayların zamanıdır."
"Ertesi zaman ne geri kazanılmış aklın ne de beklenen felaketin zamanıdır. Bu tüm hikâyelerin ertesi zamanıdır hikâyelerin öngörülen bir son ve gerçekleşen bir son arasında kestirmeler açtığı duyusal yüzeyle doğrudan ilgilenilen bir zaman. Tüm beklentilerin boşluğunu telafi etmek için güzel cümleler kurulan veya güzel planlar çekilen bir zaman değildir. Bu bekleyişin kendisiyle ilgilenilen bir zamandır."
