Zehra Çam, şiirlerini derin bir duygusallıkla işler ve insanın varoluş sorunlarına, bireyin içsel yolculuğuna ve toplumsal sorunlara değinir. Anlatımında sık sık diyalektik ögelere yer verir.
Bireyden yola çıkarak toplumsal değerleri de sorgulayan Zehra Çam kolektif bir anlayışın değerini vurgular. Onun şiirlerinde yalnızlık aynı zamanda bir kaybolma hali, kayboluş ise bir sorgulama biçimidir.
Aşk, ölüm, modern çağın sancıları özlem, gibi konular yalın bir dille, masumiyet ve samimiyet içinde okuyucusuyla derin bir bağ oluşturur.
