Li welatekî çiyayê asê, sar û serma Qirikeke reş di hêlina xwe da li ser
çêlikên xwe bû. Qirika reş dibine ku, ba û bahozeke mezin rabû, her der sere
û bine hev bû. Li ber bayê zivistanê ku çi ber diket bi xwe ra dibir li çiya û
newalan belav dikir. Qirik, bêhemdê xwe dare ji deşteke kesk û şin bi ser hişê
xwe tê. Qirik dinêre ku Keweke Gozel li ser hêlina xwe qurk e, hindik maye, ku
çelîkan xwe bibin. Qirik, perîşaniya xwe weha tîne ziman…
