Rojda, Perwîn, Azad û Mazlûm diçûn dibistana bi navê Seîdê Kurdî. Dibistana bi navê Seîdê Kurdî li ser beşa Ziman, Wêje û Dîrokê bû. Rojda, ji Azad re li ser zimên weha got:
- Meriv, bi zimanê dayikê rind perwerde nebe, vê çaxê hebûna mêjiyê gelan jî pêşda nare. Her saziyên perwerdeyê, pêwîst e ku bêje û têgehên zimên hînkirin bide. Perwerdeya ziman pêwîst e, ku di zarokatiyê de destpê bike.
Ji bo zarokan, perwerdeya seratayî şert e/misoger e, ku bi zimanê zikmakî werê dayîn. Ev sed sal e, perwerde û zimanê zikmakî dûrî hev in. Ji ber vê têgîhîştin û hişmendiya zarokan di alî perwerdeya fermî da gelek pirsgirêkan derdixe nav civakê. Ji bo zarokan, hînbûn û hobûn gelekî bi zehmet derbas dibe. Zimanê kurdî, şîrîn û xweş e û xweş awaz e!
